14 نکته مهم در مورد بیماری های پوستی سگ ها: علائم و درمان
پوست سگ شما یک سد محافظتی حیاتی است که بدن او را در برابر عوامل بیماری زا، آلرژن ها و آسیب های محیطی محافظت می کند. بیماری های پوستی در سگ ها بسیار شایع هستند و میتوانند باعث ناراحتی، خارش، ریزش مو و سایر مشکلات شوند. شناخت علائم اولیه و روش های درمان مناسب میتواند به حفظ سلامت و شادابی سگ شما کمک کند.

- ✔️
1. درماتیت آلرژیک (آلرژی پوستی):
خارش شدید، قرمزی پوست، لیسیدن و جویدن بیش از حد، ریزش مو. درمان شامل شناسایی و حذف آلرژن، داروهای ضد خارش، شامپوهای دارویی و ایمونوتراپی (واکسن های آلرژی) است. - ✔️
2. عفونت های قارچی (کچلی):
لکه های دایره ای شکل ریزش مو، پوسته پوسته شدن، خارش. درمان شامل داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی است. - ✔️
3. عفونت های باکتریایی (پیو درما):
جوش های چرکی، قرمزی، خارش، بوی نامطبوع. درمان شامل آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی، شامپوهای ضد باکتری و درمان علت زمینه ای است. - ✔️
4. کنه ها:
خارش شدید، قرمزی، ریزش مو، التهاب پوست. درمان شامل بهرهگیری از داروهای ضد کنه موضعی یا خوراکی است. - ✔️
5. کک ها:
خارش، ریزش مو، قرمزی پوست، وجود کک و مدفوع کک بر روی پوست. درمان شامل بهرهگیری از داروهای ضد کک موضعی یا خوراکی، و تمیز کردن محیط زندگی سگ است. - ✔️
6. گال (جرب):
خارش شدید (مخصوصا در شب)، ریزش مو، پوسته پوسته شدن، التهاب پوست. درمان شامل بهرهگیری از داروهای ضد گال موضعی یا خوراکی است. - ✔️
7. درماتیت سبورئیک:
پوسته پوسته شدن پوست (شوره)، چربی بیش از حد پوست، بوی نامطبوع. درمان شامل شامپوهای دارویی و درمان علت زمینه ای است. - ✔️
8. درماتیت لیسیدنی (گرانولوم لیسیدنی):
ضایعات پوستی ناشی از لیسیدن مداوم (معمولاً روی پاها). درمان شامل جلوگیری از لیسیدن (مانند بهرهگیری از گردنبند الیزابت)، داروهای ضد التهاب و درمان علت زمینه ای (مانند اضطراب). - ✔️
9. درماتیت مرطوب حاد (نقطه داغ):
التهاب و عفونت ناگهانی پوست ناشی از خاراندن، لیسیدن یا جویدن بیش از حد. درمان شامل تراشیدن و تمیز کردن ناحیه، بهرهگیری از داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک است. - ✔️
10. آلوپسی (ریزش مو):
ریزش موی موضعی یا سراسری. علت میتواند متنوع باشد و شامل آلرژی، عفونت، استرس، و بیماری های هورمونی می شود. درمان بسته به علت زمینه ای متفاوت است. - ✔️
11. تومورهای پوستی:
توده های غیر طبیعی بر روی پوست. میتوانند خوش خیم یا بدخیم باشند. تشخیص و درمان شامل بیوپسی و برداشتن تومور (جراحی) است. - ✔️
12. حساسیت به غذا:
خارش، قرمزی پوست، اسهال، استفراغ. درمان شامل حذف غذای آلرژی زا از رژیم غذایی سگ و بهرهگیری از رژیم غذایی هایپوآلرژنیک است. - ✔️
13. بیماری های خود ایمنی:
بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله می کند. میتوانند باعث ایجاد ضایعات پوستی، زخم و سایر علائم شوند. درمان شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است. - ✔️
14. کمبودهای تغذیه ای:
کمبود ویتامین ها و مواد معدنی میتواند باعث مشکلات پوستی شود. درمان شامل اصلاح رژیم غذایی و بهرهگیری از مکمل های غذایی است.
دامپزشک میتواند با انجام معاینه فیزیکی، آزمایش های تشخیصی و بررسی سابقه پزشکی سگ شما، علت بیماری پوستی را تشخیص داده و برنامه درمانی مناسب را تجویز کند.
درمان زودهنگام میتواند از پیشرفت بیماری و بروز عوارض جدی جلوگیری کند و به سگ شما کمک کند تا زندگی سالم و شادی داشته باشد.
14 نکته مهم در مورد بیماری های پوستی سگ ها
1. درماتیت آلرژیک
درماتیت آلرژیک یکی از شایع ترین بیماری های پوستی در سگ هاست.این بیماری ناشی از واکنش آلرژیک به موادی مانند گرده، کپک، کنه، کک و یا مواد غذایی است.علائم شامل خارش شدید، قرمزی پوست، ریزش مو، و ایجاد زخم های کوچک (پاپول) است.سگ ممکن است به طور مداوم پوست خود را لیس بزند، بخاراند یا گاز بگیرد.تشخیص معمولاً با حذف تدریجی آلرژن های احتمالی و انجام آزمایش های آلرژی صورت می گیرد.درمان شامل اجتناب از آلرژن ها، بهرهگیری از آنتی هیستامین ها، کورتیکواستروئیدها (تحت نظر دامپزشک)، و شامپوهای مخصوص برای کاهش خارش و التهاب است.
در ضمن، ایمونوتراپی (تزریق آلرژن ها به تدریج) میتواند به کاهش حساسیت سگ کمک کند.
کنترل کک و کنه به طور منظم نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.تغذیه با غذای با کیفیت بالا و فاقد مواد افزودنی مضر میتواند در بهبود وضعیت پوست سگ موثر باشد.مشاوره با یک متخصص تغذیه حیوانات میتواند به شما در انتخاب غذای مناسب کمک کند.
2. عفونت های قارچی (رینگ ورم)
رینگ ورم یک عفونت قارچی بسیار مسری است که میتواند هم سگ ها و هم انسان ها را آلوده کند. نام “رینگ ورم” به دلیل شکل دایره ای ضایعات پوستی است. علائم شامل ایجاد ضایعات دایره ای شکل، ریزش مو در ناحیه آسیب دیده، خارش و التهاب است. ضایعات ممکن است در ابتدا کوچک باشند و به تدریج بزرگتر شوند. تشخیص با بهرهگیری از لامپ وودز (اشعه ماوراء بنفش) و یا کشت قارچ صورت می گیرد. درمان شامل بهرهگیری از داروهای ضد قارچ موضعی (مانند کرم ها و پمادها) و در موارد شدیدتر، داروهای ضد قارچ خوراکی است. در ضمن، ضدعفونی کردن محیط و وسایل سگ برای جلوگیری از انتشار عفونت ضروری است. قرنطینه کردن سگ مبتلا تا زمان بهبودی کامل توصیه می شود. شستشوی منظم با شامپوهای ضد قارچ نیز به کاهش علائم کمک می کند.
3. عفونت های باکتریایی (پیو درما)
پیو درما یک عفونت باکتریایی پوست است که اغلب به عنوان عارضه ثانویه سایر بیماری های پوستی (مانند آلرژی ها) رخ می دهد.علائم شامل ایجاد جوش، تاول، زخم های چرکی، قرمزی پوست، خارش و ریزش مو است.در موارد شدیدتر، ممکن است بوی نامطبوعی از پوست سگ استشمام شود.تشخیص با بررسی نمونه پوست و کشت باکتری صورت می گیرد.درمان شامل بهرهگیری از آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی (بسته به شدت عفونت)، شامپوهای ضد باکتری و درمان بیماری زمینه ای (مانند آلرژی) است.تمیز نگه داشتن پوست سگ و جلوگیری از لیسیدن و خاراندن بیش از حد ناحیه آسیب دیده به تسریع بهبودی کمک می کند.
تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن سگ نیز نقش مهمی در پیشگیری از عفونت های باکتریایی دارد.
در موارد مزمن، ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک ها و مدیریت دقیق بیماری زمینه ای باشد.
4. گال (مایت)
گال یک بیماری پوستی است که توسط مایت ها (انگل های میکروسکوپی) ایجاد می شود.دو نوع اصلی گال در سگ ها وجود دارد: سارکوپتیک (جرب) و دمودکتیک (دمودیکوز).گال سارکوپتیک (جرب): بسیار مسری است و باعث خارش شدید، ریزش مو، و التهاب پوست می شود.معمولاً از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده منتقل می شود.گال دمودکتیک (دمودیکوز): توسط مایت های دمودکس ایجاد می شود که به طور طبیعی در فولیکول های موی سگ ها وجود دارند.در شرایط ضعف سیستم ایمنی، تعداد این مایت ها افزایش یافته و باعث ایجاد علائم می شود.این نوع گال معمولاً مسری نیست.
علائم گال سارکوپتیک شامل خارش شدید (مخصوصا در گوش ها، آرنج ها و شکم)، قرمزی پوست، پوسته پوسته شدن و ریزش مو است.علائم گال دمودکتیک میتواند شامل ریزش مو موضعی یا عمومی، ایجاد ضایعات پوستی و عفونت های ثانویه باکتریایی باشد.تشخیص با بررسی نمونه پوست زیر میکروسکوپ برای شناسایی مایت ها صورت می گیرد.درمان گال سارکوپتیک شامل بهرهگیری از داروهای ضد انگلی موضعی و خوراکی (مانند ایورمکتین، سلنومریک، و فپرونیل)، شامپوهای مخصوص و درمان عفونت های ثانویه باکتریایی است.درمان گال دمودکتیک ممکن است شامل داروهای ضد انگلی خوراکی، شامپوهای درمانی و تقویت سیستم ایمنی بدن باشد.
درمان گال میتواند طولانی و نیازمند پیگیری دقیق با دامپزشک باشد.
5. کک و کنه
کک و کنه انگل های خارجی هستند که میتوانند باعث ایجاد خارش، التهاب پوست و انتقال بیماری های مختلف شوند.کک ها از خون سگ تغذیه می کنند و میتوانند باعث کم خونی و آلرژی به نیش کک شوند.کنه ها نیز میتوانند بیماری های خطرناکی مانند بیماری لایم، تب کوه های راکی و ارلیشیوز را منتقل کنند.علائم آلودگی به کک و کنه شامل خارش، لیسیدن و خاراندن بیش از حد، دیدن کک یا کنه روی پوست سگ، ریزش مو، قرمزی پوست و ایجاد زخم است.در موارد آلودگی شدید به کک، ممکن است کم خونی نیز رخ دهد.
تشخیص معمولاً با دیدن کک یا کنه روی پوست سگ صورت می گیرد.در ضمن، می توان از شانه مخصوص کک برای پیدا کردن کک و فضولات آن استفاده کرد.درمان شامل بهرهگیری از داروهای ضد کک و کنه موضعی (مانند قطره های گردنی، اسپری ها و پودرها) و خوراکی است.در ضمن، باید محیط زندگی سگ را نیز ضدعفونی کرد تا از بازگشت کک و کنه جلوگیری شود.برای پیشگیری، استفاده منظم از داروهای ضد کک و کنه توصیه می شود.شستشوی سگ با شامپوهای ضد کک نیز میتواند به کاهش تعداد کک ها کمک کند.قبل از بهرهگیری از هر دارویی، حتماً با دامپزشک مشورت کنید.
برخی از داروها برای توله سگ ها و سگ های باردار یا شیرده مناسب نیستند.
6. درماتیت ناشی از غذا
درماتیت ناشی از غذا یک واکنش آلرژیک به مواد غذایی است که میتواند باعث ایجاد مشکلات پوستی در سگ ها شود.شایع ترین آلرژن های غذایی در سگ ها شامل گوشت گاو، مرغ، لبنیات، تخم مرغ، گندم و سویا هستند.علائم شامل خارش، قرمزی پوست، ریزش مو، عفونت گوش، اسهال و استفراغ است.علائم معمولاً در اطراف صورت، گوش ها، پاها و مقعد ظاهر می شوند.تشخیص با انجام آزمایش حذف غذا صورت می گیرد.در این روش، سگ به مدت چند هفته فقط یک منبع پروتئین جدید و یک منبع کربوهیدرات جدید تغذیه می شود.
اگر علائم بهبود یابند، به تدریج غذاهای دیگر به رژیم غذایی سگ اضافه می شوند تا آلرژن شناسایی شود.درمان شامل حذف آلرژن از رژیم غذایی سگ و بهرهگیری از داروهای ضد التهاب و آنتی هیستامین ها برای کاهش علائم است.تغذیه با غذای با کیفیت بالا و فاقد مواد افزودنی مضر میتواند در بهبود وضعیت پوست سگ موثر باشد.همیشه برچسب مواد غذایی را به دقت بررسی کنید.با دامپزشک خود در مورد بهترین رژیم غذایی برای سگتان مشورت کنید.غذاهای خانگی نیز میتوانند یک گزینه برای سگ های مبتلا به آلرژی غذایی باشند، اما باید با دقت تهیه شوند تا نیازهای تغذیه ای سگ را تامین کنند.
7. درماتیت تماسی
درماتیت تماسی یک واکنش التهابی پوست است که در اثر تماس با مواد تحریک کننده یا آلرژن ها ایجاد می شود.مواد تحریک کننده میتوانند شامل مواد شوینده، سموم دفع آفات، گیاهان و مواد شیمیایی خانگی باشند.آلرژن ها موادی هستند که باعث واکنش آلرژیک در سگ های حساس می شوند.علائم شامل قرمزی پوست، خارش، تورم، تاول و پوسته پوسته شدن است.علائم معمولاً در ناحیه ای از پوست که با ماده تحریک کننده یا آلرژن تماس داشته ظاهر می شوند.تشخیص با بررسی تاریخچه پزشکی سگ و معاینه فیزیکی صورت می گیرد.
در ضمن، ممکن است دامپزشک آزمایش پچ را برای شناسایی آلرژن انجام دهد.درمان شامل اجتناب از تماس با ماده تحریک کننده یا آلرژن، شستشوی ناحیه آسیب دیده با آب و صابون ملایم و بهرهگیری از داروهای ضد التهاب موضعی یا خوراکی برای کاهش علائم است.در ضمن، می توان از کمپرس سرد برای تسکین خارش و التهاب استفاده کرد.هنگام بهرهگیری از مواد شوینده و سموم دفع آفات، از دستکش و لباس محافظ استفاده کنید.سگ خود را از مناطقی که ممکن است با مواد تحریک کننده یا آلرژن ها در تماس باشد، دور نگه دارید.
اگر علائم شدید هستند، به دامپزشک مراجعه کنید.
8. سندرم سبوره
سندرم سبوره یک اختلال پوستی است که باعث تولید بیش از حد چربی (سبوره چرب) یا پوسته (سبوره خشک) می شود.این اختلال میتواند ناشی از عوامل ژنتیکی، آلرژی، عفونت ها، اختلالات هورمونی و یا رژیم غذایی نامناسب باشد.علائم شامل پوست چرب یا خشک، پوسته پوسته شدن، خارش، بوی نامطبوع، ریزش مو و عفونت های ثانویه باکتریایی یا قارچی است.علائم معمولاً در اطراف گوش ها، صورت، زیر بغل و کشاله ران ظاهر می شوند.تشخیص با بررسی تاریخچه پزشکی سگ و معاینه فیزیکی صورت می گیرد.در ضمن، ممکن است دامپزشک آزمایش های خون، نمونه برداری پوست و کشت باکتری یا قارچ را برای تعیین علت زمینه ای انجام دهد.
درمان شامل بهرهگیری از شامپوهای مخصوص برای تنظیم تولید چربی و پوسته، داروهای ضد التهاب، آنتی بیوتیک ها یا ضد قارچ ها برای درمان عفونت های ثانویه و درمان علت زمینه ای است.رژیم غذایی مناسب و مکمل های غذایی نیز میتوانند در بهبود وضعیت پوست سگ موثر باشند.شامپوهای حاوی سولفید سلنیوم، قطران زغال سنگ و اسید سالیسیلیک معمولاً برای درمان سبوره استفاده می شوند.درمان سبوره ممکن است طولانی مدت باشد و نیاز به پیگیری دقیق با دامپزشک داشته باشد.از مصرف بیش از حد ویتامین A خودداری کنید، زیرا میتواند باعث تشدید سبوره شود.
9. آلوپسی (ریزش مو)
آلوپسی به معنای ریزش مو است که میتواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، آلرژی، عفونت ها، اختلالات هورمونی، استرس، داروها و یا تغذیه نامناسب باشد.آلوپسی میتواند موضعی یا عمومی باشد.علائم شامل ریزش مو، نازک شدن مو، ایجاد لکه های طاسی، خارش و التهاب پوست است.علائم ممکن است به تدریج یا به طور ناگهانی ظاهر شوند.تشخیص با بررسی تاریخچه پزشکی سگ، معاینه فیزیکی و انجام آزمایش های تشخیصی (مانند آزمایش خون، نمونه برداری پوست و تست هورمونی) صورت می گیرد.درمان به علت زمینه ای بستگی دارد.درمان ممکن است شامل داروهای ضد التهاب، آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها، هورمون درمانی، تغییر رژیم غذایی و یا مدیریت استرس باشد.
در برخی موارد، ممکن است ریزش مو دائمی باشد.
آلوپسی ایکس یک نوع ریزش موی غیر التهابی است که معمولاً در سگ های نژاد شمالی (مانند هاسکی و ساموید) رخ می دهد و علت آن ناشناخته است.تراشیدن موها میتواند به تحریک رشد موهای جدید کمک کند.از محصولات مراقبت از موی ملایم و فاقد مواد شیمیایی قوی استفاده کنید.
10. لیپوم (تومور چربی)
لیپوم یک تومور خوش خیم است که از سلول های چربی تشکیل شده است.لیپوم ها معمولاً نرم، متحرک و بدون درد هستند و زیر پوست قرار دارند.لیپوم ها شایع ترین نوع تومورهای پوستی در سگ ها هستند.علائم شامل وجود یک توده نرم و متحرک زیر پوست است.لیپوم ها معمولاً هیچ علائم دیگری ایجاد نمی کنند، مگر اینکه به عصب یا اندام های دیگر فشار وارد کنند.تشخیص با معاینه فیزیکی و نمونه برداری (آسپیراسیون با سوزن) صورت می گیرد.در برخی موارد، ممکن است نیاز به بیوپسی برای تایید تشخیص باشد.درمان معمولاً شامل جراحی برای برداشتن لیپوم است.
اگر لیپوم کوچک و بدون علامت باشد، ممکن است نیازی به درمان نباشد.
با این حال، باید به طور منظم توسط دامپزشک بررسی شود تا از رشد غیر طبیعی آن جلوگیری شود.لیپوسارکوم یک تومور بدخیم است که از سلول های چربی تشکیل شده است.لیپوسارکوم ها نادر هستند اما میتوانند بسیار تهاجمی باشند.اگر توده پوستی به سرعت رشد می کند، دردناک است یا علائم دیگری ایجاد می کند، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید.جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است برای درمان لیپوسارکوم استفاده شوند.
11. هیستوسیتوما
هیستوسیتوما یک تومور پوستی خوش خیم است که از سلول های لانگرهانس (نوعی سلول ایمنی) تشکیل شده است.هیستوسیتوماها معمولاً در سگ های جوان (کمتر از 3 سال) دیده می شوند و اغلب خود به خود از بین می روند.علائم شامل وجود یک توده کوچک، گرد و قرمز رنگ روی پوست است.هیستوسیتوماها معمولاً بدون درد هستند، اما ممکن است خارش داشته باشند.شایع ترین محل های بروز هیستوسیتوماها سر، گوش ها و پاها هستند.تشخیص با معاینه فیزیکی و نمونه برداری (آسپیراسیون با سوزن یا بیوپسی) صورت می گیرد.درمان معمولاً شامل برداشتن جراحی تومور است.با این حال، در بسیاری از موارد، دامپزشک توصیه می کند که منتظر بمانید تا تومور خود به خود از بین برود.
در صورت عدم بهبودی خود به خودی، از داروهای موضعی یا تزریقی (کورتیکواستروئیدها) استفاده می شود.
هیستوسیتوماهای متعدد نادر هستند و ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی باشند.هیستوسیتومای بدخیم (سارکوم هیستوسیتیک) بسیار نادر است و میتواند بسیار تهاجمی باشد.پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است برای درمان سارکوم هیستوسیتیک استفاده شوند.
12. پاپیلوم ویروس سگ (زگیل)
پاپیلوم ویروس سگ یک ویروس مسری است که باعث ایجاد زگیل روی پوست و غشاهای مخاطی سگ ها می شود.زگیل ها معمولاً در سگ های جوان و سگ هایی با سیستم ایمنی ضعیف دیده می شوند.علائم شامل وجود توده های کوچک، زبر و گل کلمی شکل روی پوست و غشاهای مخاطی است.زگیل ها معمولاً در دهان، لب ها، زبان، لثه ها و انگشتان پا دیده می شوند.در برخی موارد، زگیل ها میتوانند خونریزی کنند یا عفونی شوند.تشخیص با معاینه فیزیکی و نمونه برداری (بیوپسی) صورت می گیرد.درمان معمولاً شامل برداشتن جراحی زگیل ها است.
با این حال، در بسیاری از موارد، زگیل ها خود به خود از بین می روند.داروهای موضعی (مانند اسید سالیسیلیک) و داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی نیز ممکن است برای کمک به از بین بردن زگیل ها استفاده شوند.واکسن نیز برای جلوگیری از عفونت پاپیلوم ویروس در دسترس است.پاپیلوم ویروس سگ مسری است و میتواند از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده یا از طریق وسایل آلوده (مانند کاسه آب و غذا) منتقل شود.زگیل ها معمولاً در سگ های مسن نشان دهنده سرطان نیستند، اما باید توسط دامپزشک بررسی شوند.در برخی موارد، زگیل ها میتوانند باعث ایجاد مشکل در خوردن یا تنفس شوند و نیاز به درمان فوری دارند.
13. فولیکولیت
فولیکولیت التهاب فولیکول های مو است.این وضعیت میتواند ناشی از عفونت باکتریایی، عفونت قارچی، انگل ها، آلرژی ها، یا تحریک موضعی باشد.خاراندن یا لیسیدن بیش از حد نیز میتواند باعث فولیکولیت شود.علائم شامل برجستگی های کوچک و قرمز در اطراف فولیکول های مو، جوش، پوستول (تاول های چرکی)، خارش و ریزش مو است.در موارد شدیدتر، ممکن است زخم و پوسته ریزی نیز وجود داشته باشد.تشخیص معمولاً با معاینه فیزیکی صورت می گیرد.در برخی موارد، دامپزشک ممکن است نمونه پوست را برای کشت و بررسی زیر میکروسکوپ بگیرد تا علت عفونت را شناسایی کند.
درمان به علت اصلی بستگی دارد.در موارد عفونت باکتریایی، آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی تجویز می شوند.شامپوهای ضد باکتری و ضد قارچ نیز میتوانند به کاهش التهاب و خارش کمک کنند.اگر آلرژی علت فولیکولیت باشد، باید از آلرژن اجتناب شود و داروهای ضد آلرژی تجویز شوند.حفظ بهداشت پوست و جلوگیری از خاراندن و لیسیدن بیش از حد ناحیه آسیب دیده بسیار مهم است.در برخی موارد، ممکن است نیاز به تراشیدن موهای ناحیه آسیب دیده باشد تا درمان موضعی بهتر اثر کند.تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز میتواند به پیشگیری از فولیکولیت کمک کند.
14. سوختگی ناشی از آفتاب (آفتاب سوختگی)
سگ ها نیز مانند انسان ها میتوانند دچار آفتاب سوختگی شوند، به ویژه سگ هایی با موهای کم یا پوست روشن.آفتاب سوختگی میتواند باعث درد، قرمزی، التهاب و حتی تاول شود.در موارد شدید، آفتاب سوختگی میتواند منجر به سرطان پوست شود.علائم شامل قرمزی پوست، درد، حساسیت به لمس، تاول و پوسته پوسته شدن است.نواحی بیشتر در معرض آفتاب سوختگی عبارتند از بینی، گوش ها، شکم و کشاله ران.تشخیص معمولاً با معاینه فیزیکی صورت می گیرد.درمان شامل خنک کردن پوست با کمپرس سرد، بهرهگیری از کرم های مرطوب کننده و ضد التهاب و جلوگیری از قرار گرفتن بیشتر در معرض نور خورشید است.
در موارد شدید، ممکن است نیاز به داروهای ضد درد و آنتی بیوتیک باشد.برای پیشگیری، از کرم ضد آفتاب مخصوص حیوانات خانگی روی نواحی آسیب پذیر استفاده کنید و سگ خود را در ساعات اوج تابش خورشید در سایه نگه دارید.از کرم ضد آفتاب مخصوص انسان برای سگ ها استفاده نکنید، زیرا ممکن است حاوی موادی باشد که برای سگ ها سمی هستند.اگر سگ شما دچار آفتاب سوختگی شدید شد، به دامپزشک مراجعه کنید.سگ های با موهای کم یا پوست روشن بیشتر در معرض خطر آفتاب سوختگی هستند.






